- hüviyyet
- arapça هويت asıl, kimlik.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
hüviyyet
Look at other dictionaries:
hüviyyet — (A.) [ ﺖیﻮه ] asıl, kimlik … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HÜVİYYET — Asıl. Mâhiyyet. Birisinin kimliği, kim olduğu, kökü, esası ve ne olduğu. * Cenab ı Hakkın varlık sıfatı. * Hamiyyet ve istikametten, ulüvv ü cenâbdan ibâret olan sıfât ı hamide … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
hüviyet — is., Ar. huviyyet Kimlik Hüviyetini saklayan zengini de merak ediyorlardı. H. E. Adıvar Birleşik Sözler hüviyet cüzdanı millî hüviyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
